STEUN ONS
Tussenstand € 100.805,80
We mochten weer!! Na al die bakken regen was het parcours eindelijk weer veilig. De één was daar iets vrolijker over dan de ander, maar de meesten vonden het leuk. We begonnen de dag ook perfect, ik (Djurre) was al heel enthousiast dat ik direct verkeerd reed van de camping af, maar hé kan de beste overkomen he.
Daarna gingen we lekker een stukje veldrijden, tja de mtbers wilden meer technische stukjes, dus dat kregen we. Lache stukje over een pad genaamd “Strassensperre”. Daar lagen wel veel takken apart dat ze niet even een bord daarvoor neerzetten. Het blijft Duitsland hè. Het was vandaag weer dom door stampen de bergen op, maar die moeten we ook weer naar beneden, dat ging ook niet bij iedereen goed. Martijn mistte even een dropoff en deed even grondonderzoek. Hij werd daarbij keihard uitgelachen door Rens, die daarna daar heel veel spijt van kreeg, want hij mistte een bochtje en gleed zo de brandnetels in. Hij heeft daarbij een stoere oorlogswond opgelopen, dat gaan de dames leuk vinden. Ik ging ook niet heel lekker verloor m`n bidon middenin de afdaling en kwam er pas achter toen Martijn beneden kwam en vroeg: `is iemand zijn bidon verloren?` keek ik ff naar beneden en verrek. Had niks doorgehad maar gelukkig mijn grote stoere oom wel. Toen eindelijk bij CP2 waar het de lieve dames een tosti-ijzer hebben staan, daar word je toch vrolijk van. Nog eventjes de laatste 20km naar beneden over een hobbelige afdaling die met een hardtail fiets (dus zonder achtervering) niet heel fijn was. Ik klapte alle kanten op. Toen eindelijk bij Bonn aangekomen moesten we wachten tot de laatste fietsers binnen waren, want we moesten met de bus naar de camping. De campings waren te ver uit elkaar voor een mooie route die 100km was dus we kregen de optie of 140km gravel (die zijn gek) of de normale routes en dan met de bus of eigen vervoer naar de camping vanaf Bonn. Wij kozen voor de bus. Dat was een hele luxe, maar na ons niet meer. Ik denk dat de buschauffeur nog steeds aan het poetsen is. We zaten namelijk helemaal onder de klei. Berry had ook nog zijn lolbroek aan in de bus waardoor de buschauffeur een kleine hartverzakking kreeg hij maakte de grap dat de aanhanger eraf was toen er een harde klap was. Toen waren we dus eindelijk een keer terug om 19:00 en was ik nog net op tijd voor het eten. Wat natuurlijk weer overheerlijk was. Net nog ff royaal gedoucht in de overdreven ruime douches, maar ik had al de ruimte ook nodig. Nu zit ik hier deze blog nog om 22:00 te schrijven, tis ok ni best.
Goedenavond,
Djurre
