Nieuws & acties

Een goed begin…

Dat is volgens het gezegde ' het halve werk', maar ons begin voor 2020 is meer dan dat. Veel meer zelfs. Want het Corlaer Cycling Team sponsort team MMKH met 12.500 euro. Zo'n start inspireert, smaakt naar meer en geeft ons team een enorme stimulans.

Hoe zit dat?

Hoe heeft het Corlaer Cycling Team dit geld bij elkaar gekregen en waarom voor Duchenne? We nemen je daarvoor even mee terug in de tijd, naar de zomer van 2019 en hoe dit initiatief bij het Corlaer College in Nijkerk van de grond kwam.

Het verhaal van Corlaer Cycling

“Wij van Corlaer Cycling  gaan geld inzamelen voor Duchenne Spierdystrofie door rond de 800 tot 1000 km te fietsen in 7 tot 8 dagen met een team van 12 leerlingen. Om het steunen van het goede doel mogelijk te maken hebben wij uw hulp hard nodig, want zonder financiële en fysieke steun komen we nergens…. ”

“Om o.a. geld in te zamelen gaan we zoveel mogelijk activiteiten organiseren zoals:
Kantineverkoop bij ons op school, maar ook activiteiten buiten school, zoals bidons verkoop en flessen inzamelingsacties en ga zo maar door.”

En dan het fietsen

De Mont Ventoux is bedwongen, maar ook is er op 29 juni een fietsexpeditie gehouden door Gelderland. Het was een soort grande finale onder hete omstandigheden. Teruggekomen bij het Corlaer College is het bedrag van de actie bekend gemaakt en de cheque overhandigd voor Duchenne. In aanwezigheid van Mathijs en Koen en hun vader Thijs van den Brink.

Bal op de stip voor record in 2020

Een geweldig bedrag waar wij als team MMKH erg blij mee zijn. Een enorme opsteker om voor 2020 naar een recordopbrengst te gaan. De bal is voor ons op de stip gelegd door het Corlaer Cycling Team.

Dag 7 Heel – Well ad Maas

Geniet!

Zaterdag Finishdag

We rolden gezamenlijk als compleet team vergezeld door de buren uit Ermelo ook wel “de Mollen” genoemd richting CP1. Prachtig weertje voor deze dag, zonnetje en een beetje wind erbij. Iedereen in een goede stemming want we ruiken de finish, al vrij snel een lekke band op een stukje boeren landweg waar prikkeldraad in het gras lag. Daar kon de anti lek band niet tegen helaas.

Vanaf CP1 gingen team 100 en 70 ieder hun eigen weg naar CP3 alwaar we weer bij een voetbalvereniging van de faciliteiten mochten genieten zoals de bar en niet onbelangrijk de vetpan voor een broodje kroket frikandel of zoiets.
ca 14.30 mochten we op volgorde startnummer richting het Knikkerven in Well aan de Maas alwaar we werden onthaald door familie en vrienden, het uiteindelijke totaalbedrag van DH 2019 werd ook onthuld en was zowaar €952.596,- bij elkaar.
Dat geld waar Duchenne Heroes na aftrek van kosten een mooi bedrag van afstaat aan Duchenne Parent Project die het besteedt aan allerlei projecten, zie https://duchenne.nl/onderzoeksprojecten/.

Vrijheid, deze maand viert Nederland 75 jaar vrijheid, wat we zelf ervoeren in Limburg waar alle vlaggen uithingen deze week om de bevrijding te herdenken. Vrijheid om te doen wat je wilt, te zeggen wat je wilt, te gaan waar je wilt.
Vrijheid om te rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan voor iedereen.

Hoe ver zijn we nu?
Hoe ver zijn we gekomen de afgelopen jaren met Duchenne Heroes?
En al dat geld wat we als team opgehaald hebben ondertussen, al meer dan een half miljoen waarvoor we alle trouwe sponsors niet genoeg voor kunnen bedanken natuurlijk.
Geld waarvan we dachten dat daarmee binnen afzienbare tijd een medicijn tegen Duchenne gemaakt kon worden, maar zover is het nog niet.
Het onderzoek is erg lastig en heel kostbaar, stap voor stap zijn vorderingen geboekt.
Dit heeft geleid tot betere kwaliteit van leven voor allen die kampen met Duchenne.
We laten ons niet uit het veld slaan, want we gaan door met rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan.
Afgelopen week speciaal aandacht voor Henke in de dagfilm met een positieve toon daarin, geniet van de dag en dingen die je kan!
Deze film te zien via https://youtu.be/9E51xf8FgOs

Gaan we door?
JAZEKER GAAT MMKH DOOR!Wis en waarachtig, we staan ondertussen al op 11 inschrijvingen voor het team 2020 en als we de geruchten mogen geloven is dat zeker niet het einde!
Mooi om te zien dat er al weer zo snel een team van veel oud gedienden en nieuwe deelnemers in de steigers staat.
En zoals we op de site van Duchenne Heroes hebben staan : Team MMKH zet zich in voor alle jongens en mannen met Duchenne, in het bijzonder voor onze Matthijs, Mike, Koen en Henke.
Zo lang het nodig is.

Bedankt iedereen en tot horens.

groeten team M.M.K.H.

Dag 6 Valkenburg – Heel

Vrijdag de 13e.

Time flies when you’re having fun. De ene laatste dag alweer, nog 2 dagen fietsen en dan zit het er al weer op. Nog 2 relatief makkelijke dagen, dwz iets meer km’s met minder hoogtemeters. Vandaag zaten er voor CP1 nog wel een aantal uitdagende stukjes op de route. We volgden de vaste routes van Valkenburg en Meersen, de klimmetjes wat korter maar zeker niet minder steil. Na CP1 werd de route wat vlakker en saaier, maar na 5 dagen spektakel is dit een welkome afwisseling voor het lichaam. Want na 5 dagen begin je alles wel zo’n beetje te voelen.

In mijn geval begon niet alleen het lichaam te piepen te kraken, ook mijn fiets begon kuren te krijgen. Op km 53 gooide hij de handdoek in de ring. De body had het begeven, waardoor er niet meer mee te fietsen was. Daarna Christien gebeld (bezemwagen) om me op te halen en voor een reservewiel te zorgen. Gelukkig zat ik vlakbij een benzinepomp, waardoor ik mijn wachttijd nuttig kon besteden met een blikje chocomel en een saucijzenbroodje.

Punaises

Inmiddels was Christien er met de bezemwagen en zij brachten me naar CP2. Daar was Simone ook gearriveerd met het reservewiel en een gereedschapskist. Binnen no-time werd de cassette vervangen, de band omgezet en mijn derailleur recht gebogen en konden we onze weg weer vervolgen. Maar 15 km gemist en gelukkig niet de meest spannende km’s. Het enige spannende wat ik gemist had waren de punaises die op dat gedeelte van de route waren gestrooid. Met als resultaat in totaal 30 lekke banden, vast weer een fijne dag voor de dader.

Daltons en Daltonettes

Het laatste stuk van de route was rechttoe-rechtaan, van dik hout zaagt men planken en lange halen snel thuis. Voor half vier kwamen we aan op de camping. Henk Livestro kwam ons ook een dagje opzoeken en met de al aanwezige familieleden en vrienden hebben we nog lekker een poosje in het zonnetje gezeten. Op dit moment staat een aantal Daltons en Daltonettes startklaar voor de feestavond, thema Wild West.

Morgen het laatste dagje, aan de ene kant jammer dat we dan al weer naar huis moeten omdat de sfeer hier onbeschrijflijk goed is. Aan de andere kant ben ik die fiets na morgen ook echt wel zat en volgens mij is dat gevoel wederzijds.

Walter van de Pol.