Saarburg – Echternacherbrück, O nie dan?
Duchenne Heroes kent twee afstanden: 70 km of 100 km per dag. Grofweg tweederde van team MMKH rijdt dit jaar de langste dagafstand en een derde de kortere. Maar er zijn teamleden die switchen, zoals Paul en Vincent. Dat kan allemaal, je geeft het aan de organisatie door en het is geregeld. Er zijn zelfs routes voor gravelbikes, dus fietsen zonder vering met smallere banden. Ook die optie is er.
Maar dit verslag gaat over de diehard seventies. De MMKH’ers die slim zijn, o nie dan? Je trapt 70 km per dag, bent op tijd klaar om op je gemak op de camping te douchen. Geen rijen, nog maagdelijk sanitair en vooral geen meurende wc’s. Dat heet slim! Of is het uitgekookt. Het is maar hoe je het bekijkt. Prettig is het in elk geval om een halve middag over te hebben voor relaxen, op je gemak je fiets te inspecteren en natuurlijk alvast een biertje vatten, o nie dan?
O nie dan?. We horen het dit jaar regelmatig in de seventies-groep. Dat zegt Aart, een van de MMKH-rookies dit jaar, als hij iets zegt waarop hij graag het antwoord ‘ja’ hoort. Dat de klimmen vandaag toch wel erg pittig waren, o nie dan? Dan zeg je ja. Zo werkt dat. Vervolgen trappen we gewoon door, ook Aart. Want zo is Aart. Want zijn zoon die ook ooit Duchenne Heroes heeft gefietst, had hem begin deze week verteld dat je niet moet zeuren, maar gewoon blijven trappen. Dus dat doet Aart.
Dan hebben we nog Henk vdB, onze man met de Shimano-camera. Hij trekt om de haverklap sprintjes om dan de groep op te wachten en te filmen. Inclusief ondervragen: hoe het gaat en of je het nog leuk vindt. Nee, maar het pept wel op zo’n kort interview. En Henk is altijd vrolijk, dat scheelt.
Een vaste waarde in de seventies-groep is ook Marcel. Die was vandaag jarig, dat zorgde voor een extra feestelijke stemming, o nie dan? Natuurlijk hebben we gezongen en dat is ook gedaan voor Gerard en Gerda omdat die hun 31ste trouwdag vierden. Dit fietsstel zit trouwens in de 100-groep, waar ze het ook heel prima naar de zin hebben. Daarover later deze week meer.
Oh ja, we hadden vandaag in de seventies-groep nog een mol, John de Mol. Nou hij heet John Smit, maar heeft zich even afgezonderd van team De Mollen, vernoemd naar captain Jaap Mol. Tsja, dan ben je al gauw een Mol, en ligt de naam John de Mol op de tong. Laten we zeggen: John kan verrekte goed trappen, maar je kunt hem er ook goed bij hebben voor de gezelligheid, o nie dan Aart?
Wim