Duchenne Heroes 2023 dag 3

De dag begint al vroeg met felicitaties. 12 september is elk jaar weer een feestdag in ons team. Marcel viert zijn verjaardag, het is de trouwdag van Gerard en Gerda en het is ook mijn trouwdag. Ik heb mezelf dit jaar op het laatste moment ingeschreven als halve fietser. Vorig jaar zou ik tegen beter weten in meegaan, maar uiteindelijk zat ik in de week van DH in een revalidatiekliniek voor chronische pijn in Berg en Dal. Ook een mooie omgeving om te fietsen trouwens. Mijn ultieme doel was om DH in 2023 te gaan fietsen. Dit doel heb ik niet gehaald, maar ik heb het afgelopen jaar wel veel geleerd en ook dat ik beter moet luisteren naar mijn lichaam en mijn grenzen moet bewaken.

Kort en goed, ik ben er weer bij dit jaar. Ik heb dag 1 gefietst en dit was weer fantastisch met de boys. Dag 2 heb ik de fiets in de bus laten staan. Ik heb voor het eerst een verplaatsingsdag meegemaakt. Nadat alle fietsers zijn vertrokken wordt het hele DH circus vakkundig en snel afgebroken. De teambegeleiders breken hun kampementen af en dit geldt ook voor MMKH en de Mollen. Dit gaat heel geordend en gestructureerd en iedereen draagt zijn steentje bij die op dat moment aanwezig is. Van Gerda, Bernhard en Djurre van de keukenploeg en uiteraard de teambegeleiders Johan, Henk L. en Jaap van de Mollen. Vervolgens worden de caravans gekoppeld achter de bussen en vertrekt de karavaan in een afgesproken volgorde naar de volgende camping. Daar wordt alles weer in goed onderling overleg neergezet en het kampement weer opgebouwd. Alles van stroom voorzien, de was, boodschappen, de afwas etc. Ik heb daar als fietser erg veel waardering voor en mocht hier nu zelf een klein beetje aan bijdragen. Ik had de eer om o.a. met Jaap gezellig te mogen afwassen.

Vandaag was weer een mooie fietsdag van Echternacherbrück (DE) naar Esch-Sur-Sûre (Lux). Na een broeierige nacht met alle ramen en de deur open van de caravan begon weer het ochtendritueel van een fietser. We waren op tijd klaar en zijn vanwege de warmte nog voor 08:00 vertrokken. Het eerste deel voor CP 1 fietsen we door het Müllerthal en dit is technisch echt super mooi om te fietsen. Voor mij is dit het eerste jaar dat Christien er niet meer bij is. Ik mis haar aanwezigheid, haar stralende lach en gezelligheid vooral bij de CP’s. Dan stond ze ons als ze met de bezemwagen niets te doen hadden op te wachten bij het CP. Vanaf CP 1 is het minder technisch en rollen we lekker door naar CP 2. Vanaf CP 2 volgen nog de nodige beklimmingen en weinig afdalingen. We fietsen net na half vier de camping Fuusekaul op. We zijn precies op tijd binnen, want daarna begint het keihard te regenen. We hadden ons allemaal met uitzondering van de captain aangemeld voor de massage om 17:00. We hebben met gevaar voor eigen leven de massagetent bereikt. Endri was als eerste aan de beurt en lag op de massagetafel, terwijl anderen en wij aan de tent moesten gaan hangen. Toen de wind weer wat ging liggen heeft William zich door 2 dames laten verwennen op massagebank en Arjan werd ook weer stevig onderhanden genomen. De fietsers zijn klaar om morgen weer te gaan fietsen en ik voor het afwassen.

Morgen is het alweer dag 4 en gaan we naar La Roche op de fiets en met de karavaan. Op naar een nieuwe mooie dag, ieder in zijn eigen rol.

André