Duchenne Heroes 2024 – Dag 5 – Naar Spa

Vandaag begon feestelijk: Marcel jarig en Gerda en Gerard hadden hun trouwdag te vieren. De afgelopen dagen had het 70-team een broedse kalkoen bij zich die hen aanspoorde om op de fiets te stappen en verder te fietsen. Deze had vandaag vrij. Nu werd er hard door iemand Hieperdepiep geroepen en dat werd beantwoord met Hoera en het verder ingang zetten van de fietstocht.

Vanmorgen was het koud en er kwam zo nu en dan een zonnetje door. Die weer verdween door een regenbui. De klimmen waren lang en stevig. Net voor cp1 was er ook weer een hergroepering van het gehele MMKH team.
Nog meer regen, gladde paadjes en beekjes. Soms niet van elkaar te onderscheiden. Plotseling een gil achter mij en een klap.
Willem was gevallen en lag op het randje van een steile helling. Alina geschrokken. Nog geen 100 meter verder hebben we bijgevoegde foto gemaakt waar je neerkijkt op het dal bij Coo. Later hebben we een Fabeltjeskrant nieuws proberen te maken om alles te verwerken. Maar de hoofdrolspelers, Willem Bever, brilsmurf, smurfin en Boris Wolf, blijken niet rolvast te zijn.
Het rollenspel houdt wel het moraal hoog op gladde paden, steile klimmen en zeikende regen.
Totdat fietstochten wandeltochten worden en vermoeidheid in moedeloosheid omslaat.

De camping hielp niet mee om de stemming om te laten slaan. Een schuin aflopend grasland met 4 wc’s en 3 douches voor 290 koude en vieze fietsers. Nog niet te spreken over de vrijwilligers en begeleiders. En natuurlijk de jongens met Duchenne. Geen voorzieningen voor hen en een scheefstaande camper. Plus de kou waar zij extra gevoelig voor zijn.

Morgen een nieuwe dag.
En we ruiken al bijna Nederland.