Koude start

Vroeger, jongens en meisjes, toen het peerd werd vervangen voor tractoren was het met koud weer altijd een heel spul om deze dingen op gang te krijgen. Bv de Lanz Buldog had een dieselmotor met een gloeikop die alleen wou starten als je hem met een brander flink heet stookte. Latere tractoren waren voorzien van gloeispiralen die hetzelfde trucje konden maar nu met behulp van een accu. En dan nog.. De laatste redding was dan startpilot, een spuitbus pure ether die in de luchtinlaat gespoten werd. Wel ff de peuk aan de kant dan want anders werd de scheiding in het haar wel erg breed.

Nu ik al een paar jaar aan de goede kant van de 50 zit, mag ik mezelf wel rekenen tot de oude diesels, het gaat niet hard maar wel door. Helaas is het bovenstaande verhaal van koude start ook voor mij van toepassing. Ben met het huidige weer niet op gang te krijgen. In tegenstelling tot mijn diehard teamgenoten, het kan ze niet koud of glad genoeg zijn, getrapt moet er worden. Prima, ik gooi nog wel een houtje in de kachel en met de hond op schoot vermaken we ons opperbest. Niet dat ik nooit met kou en sneeuw op de MTB door het bos geploeterd heb. Zeker wel, heeft me als eens een paar beste natte voeten opgeleverd nog. Kwam over een bevroren pad met een laag sneeuw erop aangehobbeld, best oppassen want takken en sporen zijn niet zichtbaar tot opeens alle sporen en takken verdwenen leken. Zat op een prachtig glad stuk. Ergens knaagde het, dit klopt niet en inderdaad met een enorme krak stond ik tot aan de assen in het water. Dwars door het ijs gegaan, klungel. Ja, en dan helpen overschoenen ook niet meer.

Dus wachten Bandit en ik op beter weer, bij voorkeur zonnetje en 20 graden.  Veel beter voor lijf, leden en het humeur. Klein voordeel is wel dat ik me voor dit jaar heb ingeschreven voor de 70 km editie, heb je het wat gemakkelijker en hoeft de training niet zo intensief te zijn. Niet onverstandig misschien na de rare capriolen van de rikketik afgelopen jaar. Ben trouwens in goed gezelschap want superdiesel Wim doet gezellig mee met de 70.

Kom ik op team MMKH in de samenstelling tot nu toe.

De (st)rijders

Walter vd Pol, captain als alle jaren. Behoeft geen verdere introductie. Eigen ondernemer, aanjager in het team, voor sommigen hinderlijk (volgens de opgejaagden). Gaat dit jaar voor zijn 10^e kruisje!

Henk Livestro, reserve captain alias bromsnor. Behoeft ook geen verdere introductie. Stoplichten ambtenaar, ouwe diesel die langzaam op gang moet komen, liefhebber van “mooie” paadjes met rotsblokken en takken. Gaat ook voor zijn 10^e kruisje! Het kiekje is geromantiseerd.

Gerard van Meerveld, vaste waarde ondertussen, hoeft ook geen verdere introductie. Eigen ondernemer, ook een diesel maar wel liefhebber van de paadjes, liefst met veel hoogte verschil. Gaat op voor 8^e kruisje. Volgens sommigen op de foto in een uitzonderlijk goed humeur.

Gerda van Meerveld, jarenlang trouw vrijwilliger, gaat nu op voor 3^e kruisje alweer na enige aarzeling. Houdt wel van een grapje. Slager en Kerstkransen koningin. Bijna altijd in goed humeur.

Wim Otten, na een jaartje uitstap naar de vrijwilligers ploeg weer present op de fiets voor de 4^e maal. Miste het fietsen en het plezier onderweg met het team. Redacteur van alles met wielen, ook oude diesel maar wel een taaie. Weet al jaren overal auto’s vandaan te toveren die we in September mee krijgen.

Paul Hoksberg, plezier fietser en dromer van de grootste orde. Fietst met zoveel gemak de bulten op dat de rest er beroerd van word. Gaat ook alweer voor de 3^e maal mee. Kookt alles aan elkaar voor ouderen van dagen, voor de rest van de tijd woont ie op de fiets.

William van Beek, jonge hond die dit jaar als weekend Hero, op vrijdag en zaterdag dus. Haalt met leeftijd van 16 jaar het gemiddelde flink naar beneden! Volgens ingewijden dit jaar als opstap naar week Hero volgend jaar. Student en stuiterbal, geniet er nu al van dat hij mee gaat.
 

En de vrijwilligers

Aart Reijersen, grote vent, brengt door de week ongelakt hout rond met zijn truck en in de week van duchenneheroes ingekakte MTB’ers. Heeft inmiddels het mountainbiken omarmt en is zeker een aspirant voor komende jaren.

Jannette Reijersen, iets minder groot, de vrouw van. In het dagelijks leven verkoopster van lekkere dingen. Tijdens de mooiste week van september navigator/ luisterend oor/ ziekenvervoerder/ reserve mama.

Christien van de Pol, net als haar liefhebbende echtgenoot ook captain maar nu van de bezemwagencrew. Is een feestbeest. Elke editie aanwezig geweest dus dit wordt haar 11e!

Verder worden er nog diverse namen gefluisterd van mensen die mee zouden willen als fietser of vrijwilliger. Moet gek gaan als de club niet uitgebreid gaat worden.

We zullen het zien!

Gr team MMKH